Hondrocit

Hondrociti (grč. χόνδρος – hondros = hrskavica + κύτος, kytos = ćelija) su jedine ćelije pronađene u zdravim hrskavicama. Proizvode i održavaju hrskavični matriks, koji se uglavnom sastoji od kolagena i proteoglikana. Iako se termin hondroblast obično koristi za opisivanje nezrelog hondrocita, neprecizan je, jer se prekursori hondrocita (koji su mezenhimne matične ćelije) mogu diferencirati u različite tipove ćelija, uključujući osteoblaste.

. . . Hondrocit . . .

Od najmanje do krajnje diferencirane, hondrocitna loza je:

1. Jedinica koja formira kolonije – fibroblasta
2. Mezenhimnematične ćelije/stromne ćelije srži
3. Hondrocit
4. Hipertrofni hondrocit

Mezenhimne (mezodermnog porijekla) matične ćelije su nediferencirane, što znači da se mogu diferencirati u različite generativne ćelije općenito poznate kao osteohondrogene (ili osteogene, hondrogene, osteoprogenitorne itd.) ćelije. Kada se misli na kost, ili u ovom slučaju na hrskavicu, izvorno nediferencirane mezenhimne matične ćelije gube svoju pluripotenciju, proliferiraju i gomilaju se zajedno u gustom agregatu hondrogenih ćelija (hrskavica) na mjestu hondrifikacije. Ove hondrogene ćelije diferenciraju se u takozvane hondroblaste, koji zatim sintetiziraju vanćelijski matriks hrskavice (ECM), koji se sastoji od mljevene tvari (proteoglikani, glikozaminoglikani za niski osmotski potencijal) i vlakana. Hondroblast je sada zreo hondrocit koji je obično neaktivan, ali još uvijek može lučiti i razgraditi matriks, ovisno o uvjetima.

Prema studijama kulture ćelija, višak vitamina A inhibira sintezu hondroitin.sulfata u hondrocitimaa i uzrokuje inhibiciju hondrogeneze u embrionu u razvoju, što može rezultirati malformacijom udova.[1]

Hondrociti se podvrgavaju terminalnoj diferencijaciji kada postanu hipertrofirani, što se događa tokom endohondrogenog okoštavanja. Ovu posljednju fazu karakteriziraju velike fenotipske promjene u ćeliji.

Hondrocit u matrici hrskavice ima zaobljenu ili poligonsku strukturu. Izuzetak se javlja na granicama tkiva, naprimjer na zglobnim površinama, gdje hondrociti mogu biti spljošteni ili diskoidni. Unutarćelijske značajke karakteristične su za sintezno aktivnu ćeliju. Gustoća ćelija pune debljine, hrskavice femurskog kondila odraslih ljudi, održava se na 14,5 (± 3,0) × 10³ ćelija/mm² u dobi od 20 do 30 godina . Iako se starenje hondrocita javlja sa dobnim starenjem, mitotske figure se ne vide u normalnoj zglobnoj hrskavici odraslih osoba. Struktura, gustoća i sintezna aktivnost hondrocita odraslih različito su ovisno o položaju. Spljoštene ćelije orijentirane su paralelno s površinom, zajedno s kolagenskim vlaknima, u površinskoj zoni, regiji najveće gustoće ćelijaa. U srednjoj zoni, hondrociti su veći i zaobljeniji i imaju nasumičnu raspodjelu, u kojoj su i kolagena vlakna nasumično raspoređena. U dubljim zonama, hondrociti tvore stubove koji su orijentirani okomito na površinu hrskavice, zajedno s kolagenskim vlaknima. Hondrociti mogu ispoljavati različito ponašanje, ovisno o njihovom položaju unutar različitih slojeva. U primarnim kulturama hondrocita, ove zonske razlike u svojstvima sinteze mogu se zadržati. Primarne cilije značajne su za prostornu orijentaciju ćelija u razvojnoj ploči i senzorne su organele u hondrocitima. Primarne cilije djeluju kao centri za signalizaciju bez krila (Wnt) i ježa i sadrže mehanosenzitivne receptore.[2]

. . . Hondrocit . . .

. . . Hondrocit . . .